ႏွင္းဆီပန္း

လယ္ေတာကျပန္

ပန္ခ်င္တယ္ခေရဖူးဆိုလို႕

ေမာင္ခူးကာေပး .....

မနက္တုန္းဆီက

ေၾကာ့ဆံုးကိုေမာင္ျမင္ေတာ့

သူ႕ဆံပင္ႏွင္းဆီပြင့္ေတြႏွင့္

ဂုဏ္တင့္တယ္ေလး .....
 

(မင္းသုဝဏ္)

မိုး

နင္ကမၻာဘက္ျခမ္းမွာ ေနသာဖို႕

ငါ့ဘက္ျခမ္းဆီ တိမ္ဖံုးရတယ္ .........

ၿပီးေတာ့

ေပါကၡရ၀ႆ     မိုးလို

ငါ့ တစ္ေယာက္တည္း

မိုးေတြသည္းလို႔  .........

ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း

ပန္း

ေလာကမွာ

ရႈပ္ေထြးေနလည္း

ညႈိးႏြမ္းမွာသိေနလည္း

အက်ည္းတန္ခ်င္တန္မယ္

အေရာင္စံုခ်င္မွစံုမယ္

ရနံ႕ပါခ်င္မွပါမယ္

အခ်ိန္တန္ေတာ့

ေၾကြမွာသိလည္း

ပြင့္ရစၿမဲ ....

ၿမိဳ႕ျပေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ ေက်းလက္ရဲ႕နံနက္ခင္း

ေနေရာင္ေအာက္မွာ

တကယ္ဆို

သတိရတာခ်င္းအတူတူမွာ

နင္လည္းငါလြမ္းသလို

ထပ္တူလြမ္းႏိုင္ပါ့မလား.....

ႏွင္းရည္ေတြထမ္းပိုးလို႕

ေနမင္းႀကီးေရွ႕မွာ ဦးညႊတ္ရင္း

ေဆာင္းျပန္ေလေဝ့ေလတိုင္း

အလြမ္းေတြနဲ႕ငါ

ၾကံ႕ၾကံ႕ခံေနဆဲပါပဲ ....

လြမ္းတိုင္းသာ ရင္ကြဲရစတမ္းဆို

ကြဲစရာရင္ဆိုတာရွိေတာ့မယ္မထင္ဘူး

သတိရတိုင္းမ်က္ရည္က်ရရင္

ႏွင္းမႈန္နဲ႕မိုးစက္ေတြ

နာမည္ေျပာင္းကုန္ၾကလိမ့္မယ္ ...

ဒါေပမဲ့လည္းေလ

ႏႈတ္ကမဖြင့္ဟေပမဲ့

ငါလြမ္းေနေသးတယ္ ....

ရာသီေတြေျပာင္းလည္း

ငါလြမ္းေနဦးမွာပါပဲ ...

မေျပာင္းလည္းတဲ့တရားေတြထဲမွာ

ေနာက္တစ္မ်ိဳးထပ္တိုးတယ္ဆို

ေသခ်ာပါတယ္

လြမ္းျခင္းတရားပါပဲ ......

လုပ္ငန္းခြင္

တစ္ေန႕တာအတြက္ႏႈတ္ဆက္ျခင္း

ဟန္ေဆာင္ျခင္း

အနက္ေရာင္လႊမ္းတဲ့

အနီ

အံႀကိတ္ မာန္တင္းၿပီး

ရဲရင့္သေယာင္ဟန္ေဆာင္ေနေလရဲ႕

 

ညေနခ်ိန္

တိတ္ဆိတ္တဲ့ဒီလမ္းထဲ

တစ္ေန႕ျပန္လာမွာလားေတြးမိတယ္

ခုထိေမွ်ာ္လင့္ဆဲပဲ ...

တျဖည္းျဖည္းမႈန္ဝါးဆဲ

ၾကည္႕ေနစဥ္မွာပဲလြင့္ေပ်ာက္ကြယ္

နာက်င္စြာေတြးမိတယ္

ဘာတစ္မွမတည္ၿမဲတဲ့ဘဝနဲ႕

ငါပိုင္ဆိုင္ထားခဲ့တယ္

ရင္ထဲကတည္ၿမဲတဲ့အခ်စ္အတြက္ ....

ဘယ္ဆီျပန္ထြက္သြားလည္း

ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕လည္း

တကယ္ကိုမသိခဲ့တယ္ ....

ဘယ္ခ်ိန္ျပန္ေတြ႕မလည္းေစာင့္ခဲ့တယ္

တစ္ခါျပန္ေတြ႕ၾကဖို႕ေစာင့္မယ္

ျပန္ေတြ႕မဲ့ေန႕ကိုေစာင့္မယ္

ရင္ခုန္သံမ်ားနဲ႕အတူ ငါတမ္းတေနတဲ့ညေန ......

(ကိုအယ္ျဖဴေရးခဲ့ၿပီး ကိုေလးျဖဴဆိုထားတဲ့ "ညေနၾကယ္" ဆိုတဲ့သီခ်င္းထဲကစာသားေလးေတြပါ။)

ႏွင္းမႈံၾကားက ခရီးသြား

မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္အလွ

ေလာကသဘာဝရဲ႕

ျဖစ္တည္မႈတိုင္းမွာ

အလွတရားဆိုတာရွိတယ္ .....

လေရာင္ေဖြးေဖြး

ေနျခည္ေႏြးေႏြး

ငါ

ေနမင္းႀကီးစံုးစံုးျမွပ္တဲ့ညေန

ေမ်ာလႊင့္ေနတဲ့တိမ္မွ်င္တန္းေတြနဲ႕

မႈန္မႈိုင္းေနတဲ့ေလာကႀကီးမွာ

ဘုရားေရ

ကိုယ္ကတာဝါတိုင္ႀကီးမ်ားလား

မျပတ္ႏိုင္တဲ့သံေယာဇာဥ္ေတြထမ္းပိုးရင္း

ေျမျပန္႕ဆီခရီးဆက္ေနေလရဲ႕ ..... 

ေနျခည္ျဖာမွ

ႏွင္းျမဴၾကား

ဆည္းလည္းသံခၽြင္ခၽြင္ၾကားသည္ ...

ေနျခည္ကိုေမွ်ာ္မိ

ဘယ္ဆီေရာက္ေနသည္မသိၿပီ...

မပီဝိုးတဝါး

ဟို အေဝးမွာျမင္ေယာင္သည္...

ထင္ေယာင္ ျမင္ေယာင္

ဟိုေတာင္ကိုလြန္ရင္ျဖင့္

ျမင္ေတြ႕ရမည္

စိတ္ဝယ္ယူမွတ္ထင္မိသည္။